آخیششششششش..... 86 تا نظر تایید نشده داشتم که بالاخره همه رو جواب دادم و پابلیش کردم...واااااااااااای خسته شدم راستش ولی خیلی خیلی خیلی ممنونم از همه شما...و مرسی بابت صبوریتون ..ممکنه دیر تایید بشه نظراتتون ولی بی جواب نمی مونه...کافیه یه روز نرسم بیام اینجا و اونوقت کلی نظر می مونه رو دستم.....بازم سپاس از صبوریتون و ببخشید واسه تاخیر در پاسخ و تایید نظرها
بهتر دیدم این ژله رو اینجا تو یه پست جدا بذارم که کامنت های پر مهرتون با کامنتهای این ژله قاطی نشه و اگه سوالی بود راحت در دسترس باشه... این تکنیک ابر و باد خیلی آسون و راحته و در عین حال جذاب و لذت بخش
معلم کلاس اول هستی من، سه ماه از سال گذشته، به خاطر مشکلی که با مدیر مدرسه پیدا کرد 30 تا بچه رو ول کرد و به تک تکمون زنگ زد و گفت که میره! هرچی خواهش کردیم افاقه نکرد...گفتیم: به حرمت 30 تا بچه ای که بهتون عادت کردن به خاطر یک یا دو نفر ول نکنین بچه های ما رو...اما رفت ... بماند که بعدا فهمیدیم که رفتنش به نفع بچه هامون بود اما بی اعتناییش به خواهش ما، بهمون فهموند که همون بهتر که بچه هامون زیردستش تربیت نشدن..از کی می خواستن گذشت رو یاد بگیرن؟
اینها رو گفتم که بگم: نه عقده حقارت دارم، نه توی منزل کمبود محبت دارم، نه قصد کلاس گذاشتن و جلب توجه خواننده هامو داشتم (همه اینها مواردی بود که دوستان محبت کردن و کارشناسی نمودن!) ... من برای خودم، برای دخترم که تنها بهانه من برای "لذت آشپزی" هست، برای این خونه مجازیم، برای تک تک خواننده های با شعورم احترام زیادی قائلم .. وقتی توی کاری از خودت بیش از توانت مایه می ذاری انتظار بازخورد حداقل در حد خودت داری، به جرات می تونم بگم توی این مدت هیچ بی احترامی، تندی و پرخاشگری نکردم..هیچ نظری تایید نشده نموند یا پاک نشد، چون به کارم و خواننده هام اعتقاد داشتم ... وقتی به کسی بیش از اندازه اعتقاد داشته باشی انتظارت هم ازش زیادتر میشه..قبول دارین؟ شاید من یادم رفته بود که اینجا دنیای مجازیه و دوستان و دوستی ها هم مجازی، البته من توی همین دوستان مجازی، دوستانی هم پیدا کردم که شاید به اندازه یا بیشتر از دوستانم در دنیای واقعی عزیز و با محبتن ... اما از امروز رویه م رو عوض می کنم تا به همین دوستان عزیزم هم بی حرمتی نشه...تا امروز هیــــــــچ اعتقادی به تایید نکردن کامنت های بی ادبی نداشتم و برخلاف توصیه دوستان همه رو تایید می کردم...ولی از امروز روال کار این وبلاگ تغییر می کنه: هرگونه نظری که جو وبلاگ رو متشنج کنه و توهین باشه تایید نشده راهی زباله دان میشه...اعصاب خودم و خواننده هام مهمتره چون بعضی ها بهم ثابت کردن ظرفیت آزادی بیان رو توی محیط وبلاگی و اینترنتی هم ندارن
از اینکه اذیتتون کردم متاسفم، از اینکه
درگیر ناراحتی هام کردمتون متاسفم ... من از دیروز تا همین الان سری به نت
نزده بودم و اینهمه کامنت های پرمهرتون رو نخونده بودم..چه قدر شرمنده تون
شدم..چه "خاموش" هایی که "روشن" شدن، چه دوستانی که من رو مثه خواهرشون می
دونن....من چی می خوام از خدا؟! شرمنده تک تکتون هستم و دستتون رو به مهر
می فشارم...امیدوارم شایسته اینهمه محبت شما عزیزانم باشم .... پست قبل رو
پاک کردم و کامنتهای اون یکی پست هم پاک میشه
این پست هم به زودی با دستور این دسر خوشگل آپدیت میشه..دوستتون دارم و
برای تک تک شما خواننده های فهیمم آرزوی روزهای خوش و لحظاتی پر از عشق و
امید می کنم ....
جونم براتون بگه که این خورش قرار بود یه چیز دیگه بشه که چون موادش رو کامل نداشتم شد این...طبق معمول همه غذاهای من درآوردی، خوشمزه هم شد..حالا نمی دونم جایی هم این خورش رو می پزن یا نه
یه نون خیلی خیلی خوشمزه که می تونه صبحانه یه روز خوب باشه یا حتی یه عصرونه خوشمزه...عالی
میشه گفت یه مارمالاد که به طور سنتی توی گیلان درست می شه و البته با تخم مرغ میشه یه صبحانه...من تا حالا نخورده بودم .. اما دوست داشتم
یک گیلانی (رشت) ساکن زاهدان هستم..از بالای نقشه افتادم این پایین!! عاشق آشپزی و کشف طعم های جدیدم ...همسرم دستپختم رو خیلی دوست داره و دخترکی دارم که عاشق کار کردن با منه و پسرکی که عاشق بهم ریختن آشپزخونمه! اینجا اومدم تا آرشیوی از کارهام داشته باشم به این امید که یه روزی به درد دختر عزیزم و حتی پسرگلم بخوره...